ಆ್ಯಪ್ನಗರ

ಅವಕಾಶಗಳ ನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಔದ್ಯೋಗಿಕ ತಲ್ಲಣಗಳು..! ಶ್ರೀನಾಥ್ ಭಲ್ಲೆ ಅಮೆರಿಕ ಅನುಭವ ಕಥನ - ಭಾಗ 22

ನಮ್ಮದೇ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಪರರಾಜ್ಯದವರು ಬಂದು ನಮ್ಮವರಿಗೆ ಕೆಲಸ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಅಳಲು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕೇಳಿಯೇ ಇದ್ದೀವಿ. ಇಲ್ಲಿನವರಿಗೆ, ಬೇರೆ ದೇಶದವರು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ನಮ್ಮ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಕಲ್ಲು ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನಿಸಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸುವಂತೆ ನೋಡಿದ್ದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ..!

Authored byಶ್ರೀನಾಥ್ ಭಲ್ಲೆ | Vijaya Karnataka Web 3 Sep 2021, 5:00 am
ನಾನು 2000ನೇ ಇಸವಿಯಲ್ಲಿ ಅಮೆರಿಕಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದು ಅಂತ ನಿಮಗೆ ಹೇಳಿದ್ದೆ. ಒಂದು ವರುಷದ ಮೇಲಾಯ್ತು. ಆದರೆ ಹಸಿರು ಕಾರ್ಡಿಗೆ (green card)ಗೆ ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ ಹಾಕಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಲವು ಬಾರಿ ಸ್ನೇಹಿತರೊಡನೆ ಸೇರಿದಾಗ ಅವರವರ ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ ಯಾವ ಸ್ಟೇಜ್‌ನಲ್ಲಿದೆ ಅಂತ ಮಾತನಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಕೇಳಿದ್ದೆ. ನನ್ನನ್ನು 'ನಿನ್ನ ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ ಯಾವ ಸ್ಟೇಜ್‌ನಲ್ಲಿದೆ?' ಅಂತ ಕೇಳಿದಾಗ 'ಇನ್ನೂ ಸ್ಟೇಜ್ ಹತ್ತಿಲ್ಲ' ಎಂದಿದ್ದೆ. ‘Are you planning to go back?’ ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಏನೂ ಉತ್ತರವಿರಲಿಲ್ಲ. ಬರ್ತೀನಿ ಎನ್ನುವುದೇ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಇನ್ನು ಹೋಗುವುದು ನನಗೇನು ಗೊತ್ತು? ಏನೇನು ಆಗಬೇಕೋ ಎಲ್ಲವೂ ಆಗಲಿ ಅಂತ ಅರ್ಜಿ ಗುಜರಾಯಿಸಿಬಿಟ್ಟೆ.
Vijaya Karnataka Web us bhalle
ಅವಕಾಶಗಳ ನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಔದ್ಯೋಗಿಕ ತಲ್ಲಣಗಳು..! ಶ್ರೀನಾಥ್ ಭಲ್ಲೆ ಅಮೆರಿಕ ಅನುಭವ ಕಥನ - ಭಾಗ 22


ಅಲ್ಲಿಂದ ನಾಲ್ಕು ತಿಂಗಳಿಗೆ ಮೊದಲ ಹಂತ (I - 480) ಪಾಸ್ ಆಯ್ತು. ಆ ಮುಂದಿನ ಹಂತ (I-765) ಇನ್ನೊಂದು ಮೂರು-ನಾಲ್ಕು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಮುಗೀತು. ಕೊನೆಯದ್ದೇ I-485 ಹಂತ. ಇದು ಎಷ್ಟು ತಿಂಗಳು ಅಥವಾ ವರ್ಷಗಳು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೋ ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಈ I-485 ಹಂತದಲ್ಲಿ ಇರುವವರೇ ಪ್ರತಿ ಬಾರಿ ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ ಇದೇ ವಿಷಯ ಮಾತನಾಡೋದು.

ಒಮ್ಮೆ ನಾನು ಅಪ್ಲೈ ಮಾಡಿದ ಮೇಲೆ ಆ ಕಡೆ ತಲೆ ಹಾಕಿಯೂ ನೋಡಲಿಲ್ಲ. ಅರ್ಥಾತ್ ಸ್ಟೇಟಸ್ ಏನು, ನಮ್ಮ ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ ಎಲ್ಲಿರಬಹುದು ಎಂಬುದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಅರಿಯಲು murthy dot com ಎಂಬ ಒಂದು ವೆಬ್‌ಸೈಟ್ ಇತ್ತು. ಒಂದು ದಿನಕ್ಕೂ ನೋಡಲಿಲ್ಲ. ಇದರಂತೆಯೇ ಗ್ರೀನ್ ಕಾರ್ಡ್ ಪ್ರೊಸೆಸಿಂಗ್ ನಡೆಯುವಾಗ ತಮ್ಮ ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್‌ಗೆ ಯಾವ ಸಮಸ್ಯೆ ಎದುರಾಯಿತು, ಅದನ್ನು ಪರಿಹಾರ ಮಾಡಿದ್ದು ಹೇಗೆ ಅಥವಾ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋದು ಹೇಗೆ ಎಂಬೆಲ್ಲಾ ಚರ್ಚೆಗಳು ನಡೆಯುವ ಒಂದು ಫೋರಮ್ ಕೂಡಾ ಇತ್ತು. ಅಲ್ಲಿಯೂ ಒಮ್ಮೆಯೂ ತಲೆ ಹಾಕಲಿಲ್ಲ. ಹೀಗೇಕೆ? ಯಾವುದೇ expectation ಇಲ್ಲದೇ ಇರುವಾಗ ಕೆಲಸವಾಗಲಿ ಅಥವಾ ಆಗದಿರಲಿ ಏನೂ ಬೇಸರವಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಅಂತ. ಸಮಸ್ಯೆ ಇಲ್ಲದೇ ಕೆಲಸವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಅತೀ ವಿಶ್ವಾಸ ಅಲ್ಲ. ಅದಕ್ಯಾರು ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಉದಾಸೀನವೂ ಅಲ್ಲ. ನನ್ನದಾಗಿದ್ರೆ ಬರುತ್ತೆ, ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಇಲ್ಲ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ಅಷ್ಟೇ. ಸುಮ್ನೆ ಯಾಕ್ ಟೆನ್ಷನ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಅಲ್ಲವೇ?

ಸ್ನೇಹಿತರ ದಿನದ ಸ್ಪೆಷಲ್ ಫ್ರೆಂಡ್‌ಗಳ ವೃತ್ತಾಂತ: ಶ್ರೀನಾಥ್ ಭಲ್ಲೆ ಅಮೆರಿಕ ಅನುಭವ ಕಥನ - ಭಾಗ 17
ಬನ್ನಿ ಕಚೇರಿಯ ವಿಷಯ ಮಾತನಾಡೋಣ. ಮೊದಲಿಗೆ ಲೆಕ್ಕಕ್ಕಿಲ್ಲದ ಲೆಕ್ಕ. 1 ನಿಮಿಷ 50 ಸೆಕೆಂಡ್ಸ್ ಅಂದ್ರೆ ನೂರಾ ಹತ್ತು ಸೆಕೆಂಡ್ಸ್ ಅಂತ. ನಮ್ಮ ನಿತ್ಯ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಇಂಥಾ 110 ಸೆಕೆಂಡ್ಸ್ ಅದೆಷ್ಟು ನೋಡಿಲ್ಲ ಅಂತೀರಾ? ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಒಂದೊಂದು ಮಹತ್ವ ಇದೆ. 2001 ಜನವರಿ 26 ಏನಾಯ್ತು ಅಂತ ಗೊತ್ತಲ್ಲ. ಕೇವಲ 110 ಸೆಕೆಂಡ್ಸ್ ಅಲ್ಲಲ್ಲಾ ನೂರಾ ಹತ್ತು ಸೆಕೆಂಡ್ಸ್‌ಗಳ ಕಾಲ ಗುಜರಾತ್‌ನ ಭುಜ್‌ನ ಭುವಿ ಅದುರಿತ್ತು. ಆಮೇಲೇನಾಯ್ತು ಎಂಬುದು ಹೇಳುವ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇಲ್ಲ. ಈ ಘಟನೆಯ ನಂತರ ಬರೀ ಭಾರತ ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಅಲ್ಲದೇ ವಿಶ್ವದ ನಾನಾ ಮೂಲೆಯ ಭಾರತೀಯರು ಗುಜರಾತ್ ಪರಿಹಾರ ನಿಧಿಗೆ ಹಲವಾರು ರೀತಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ಮುಂದಾದರು. ನಮ್ಮ ಕಚೇರಿಯ ಅಮೆರಿಕನ್ ಮಂದಿ ಹೇಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ್ದರೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಬಂಧು ಬಳಗದವರ ಬಗ್ಗೆ ವಿಚಾರಿಕೊಂಡರು ಎಂಬುದು ನಿಜ. ಅದರಂತೆಯೇ ಸಂತಾಪ ಸೂಚಿಸಿದ್ದೂ ನಿಜ.

ಈ ವಿಷಯ ಈಗೇಕೆ? ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಸಂತಾಪ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ ಕೆಲವರು ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಸಿಟ್ಟಾಗಿದ್ದೇಕೆ, ಎಂಬುದೇ ಇಂದಿನ ಹಲವು ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು.

ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನಾನು ಎಂಟು ಘಂಟೆಗೆ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅಂದು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನಡೆಯುವ ಇಮೇಲ್ ನೋಡೋದು, ತಿಂಡಿ ತಿನ್ನೋದು, ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಆದ ಮೇಲೆ ಹತ್ತು ಘಂಟೆಗೆ ಕಾಫಿಗೆ ಹೋದೆ. ಹಗಲಿನಲ್ಲಿ ಆರು ಘಂಟೆಗೆ, ಮತ್ತೆ ಹತ್ತು ಘಂಟೆಗೆ ಆ ನಂತರ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಮೂರು ಘಂಟೆಗೆ ಅಂತ ಮೂರು ಕಾಫಿ ಕುಡಿಯುವ ಹವ್ಯಾಸ ಇಂದಿನವರೆಗೂ ನಡೆದಿತ್ತು. ಈಗ ಮೂರು ಘಂಟೆಯ ಕಾಫಿಯನ್ನು ಐದು ಘಂಟೆಗೆ ಮುಂದೂಡಲಾಗಿದೆ ಅಷ್ಟೇ ವ್ಯತ್ಯಾಸ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಎರಡೇ ಕಾಫಿ. ಇರಲಿ ಬಿಡಿ, ಕಚೇರಿಯ kitchenನಿಂದ ಕಾಫಿ ಲೋಟ ತರುವಾಗ ಎದುರಿಗೆ ಮತ್ತೊಂದು ಟೀಮಿನ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು. ಸದಾ ನಗೆ ಬೀರುತ್ತಿದ್ದ ಆಕೆ ಇಂದು ನಗೆ ಬೀರಲಿಲ್ಲ. ಬಿಳಿಯ ಮೊಗ ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿತ್ತು. ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರಿತ್ತು. ಮೂಗು ಕೆಂಪಾಗಿತ್ತು. ನನ್ನತ್ತ ನೋಡಿದಾಗ ಆ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ತೀಕ್ಷ್ಣತೆ ಇತ್ತು. ಎಲ್ಲೋ ಏನೋ ಎಡವಟ್ಟಾಗಿದೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಯ್ತು.

ಕಣ್ಣಿಗೆ ಹಬ್ಬದಂತೆ ಕಾಣುವ ಡೌನ್‌ಟೌನ್‌ನಲ್ಲಿ ಯಾಮಾರಿದ್ರೆ ಅಪಾಯ..! ಶ್ರೀನಾಥ್ ಭಲ್ಲೆ ಅಮೆರಿಕ ಅನುಭವ ಕಥನ - ಭಾಗ 18
ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ಹನ್ನೊಂದರಂದು ಆದ ಘಟನೆಯು ಉತ್ತಿದ್ದು ಆತಂಕದ ಬೀಜ ಮಾತ್ರ. ಇಂದು ಅದು ತನ್ನ ಕ್ರೂರ ದೃಷ್ಟಿ ಬೀರಲು ಆರಂಭಿಸಿತ್ತು. ಕಚೇರಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲವರಿಗೆ ಪಿಂಕ್ ಸ್ಲಿಪ್ ನೀಡಲಾಗಿತ್ತು. ಅರ್ಥಾತ್ ಕೆಲಸದಿಂದ ತೆಗೆಯಲಾಗಿತ್ತು. ಅದರಲ್ಲೊಬ್ಬಾಕೆ ಈ ಮ್ಯಾನೇಜರ್‌ನ ಪ್ರಿಯ ಸ್ನೇಹಿತೆ. ಸದಾ ಇವರಿಬ್ಬರನ್ನು ಕಾಫಿ-ತಿಂಡಿ-ಊಟದ ಸಮಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟಿಗೆ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಇವರಿಬ್ಬರ ಸಂಸಾರಗಳೂ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಪರಿಚಿತ ಎಂದೂ ಕೇಳಿದ್ದೆ. ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ಈಕೆಗೆ ನೋವಾಗಿತ್ತು. ಒಂದೆರಡು ಘಂಟೆಗಳು ಕಳೆಯಲು, ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ಮಂದಿ ಮನೆಗೆ ತೆರಳಿದರು ಅಂತಲೂ ಗೊತ್ತಾಯ್ತು. ಕಿಟಕಿಯಾಚೆ ನೋಡುವಾಗ ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ಡಬ್ಬದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಕ್ಯಾಬಿನ್‌ನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದ ಅವರ personal ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತು ಹೋಗುತ್ತಿರುವುದು ನೋಡಿ ಮನಕ್ಕೆ ಬೇಸರವಾಯ್ತು.

ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಅಂತ ಬಂದವರು ಏಕ್ದಂ ಮನೆಗೆ ತೆರಳಿ ಮನೆಯ ಜನರ ಮುಂದೆ ಕೆಲಸ ಹೋಯ್ತು ಎಂದು ಹೇಳುವಾಗ ಅವರ ಮನಕ್ಕೆ ಅದೆಷ್ಟು ಘಾಸಿಯಾಗಬಹುದು ಅಲ್ಲವೇ? ಅದ್ಯಾವ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳು ಅವರ ದಾರಿಗೆ ಅಡ್ಡಿಯಾಯ್ತೋ ಏನೋ ಬಲ್ಲವರಾರು? ನಾಳೆ ಏನು ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಕೆಲವರಿಗೆ ಉತ್ತರ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆಯೂ ಇರಬಹುದು. ಎಲ್ಲರೂ ಜೋಡೆತ್ತಿನ ಸಂಸಾರ ಅಲ್ಲ, ಕೆಲವರು single momಗಳೂ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಇವರು ಕೆಲಸ ಕಳೆದುಕೊಂಡರೆ, ಬರುವ ಆದಾಯವೇ ನಿಂತಂತೆ ಆಯಿತು.

ಗಾಬರಿ ಹುಟ್ಟಿಸಿದ್ದ ಗ್ಯಾಸ್‌ ಸ್ಟೇಷನ್‌ಗಳು..! ಶ್ರೀನಾಥ್ ಭಲ್ಲೆ ಅಮೆರಿಕ ಅನುಭವ ಕಥನ - ಭಾಗ 19
ಈಗ ವಿಷಯ ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆಯತ್ತ ಗಮನ ಹರಿಸೋಣ. ನಮ್ಮದೇ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಪರರಾಜ್ಯದವರು ಬಂದು ನಮ್ಮವರಿಗೆ ಕೆಲಸ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಅಳಲು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕೇಳಿಯೇ ಇದ್ದೀವಿ. ಇಲ್ಲಿನವರಿಗೆ, ಬೇರೆ ದೇಶದವರು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ನಮ್ಮ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಕಲ್ಲು ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನಿಸಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸುವಂತೆ ನೋಡಿದ್ದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಕೆಲಸ ಕಿತ್ತುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ನಮ್ಮತ್ತ ಗುರಾಯಿಸಿ ನೋಡಿದ್ದನ್ನು ನಾವು ಉಲ್ಲಂಘಿಸಲೂ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಮುಂದಿನ ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಉತ್ತರ ದೊರಕಿತ್ತು.

ಮತ್ತೊಂದು ಕಂಪನಿಯವರಾದ ನಾವು ಇಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದರಿಂದ ನಮ್ಮನ್ನು Contractors ಅಥವಾ Consultants ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಕಾಂಟ್ರಾಕ್ಟ್ ಮೇಲೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವ ನಮಗೆ ಆಯಾ ಕಂಪನಿಯ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಲು ಅನುಮತಿ ಇಲ್ಲ. ಇದರಂತೆಯೇ contractors ಅನ್ನು ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅಥವಾ ವಾಪಸ್ ಕಳಿಸುವುದು ಆಯಾ ಕಂಪನಿಯ ಮೇಲಧಿಕಾರಿಗಳಿಗೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದು. ಯಾವಾಗ ಬೇಕಾದರೂ ವಾಪಸ್ ಕಳುಹಿಸಬಹುದು. ಇಲ್ಲಿನ ಹಿರಿಯರು ನಮ್ಮ ಕಂಪನಿಯ ಹಿರಿಯರೊಡನೆ ಮಾತನಾಡಿ ಇಂತಿಂಥವರನ್ನು ವಾಪಸ್ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಎಂದು ಸೂಚನೆ ನೀಡಿದ್ದರು.

ಚಂಡಮಾರುತದ ರೌದ್ರ ರೂಪ ಕಂಡಾಗ.. ಶ್ರೀನಾಥ್ ಭಲ್ಲೆ ಅಮೆರಿಕ ಅನುಭವ ಕಥನ - ಭಾಗ 20
ಮುಂದಿನ ಹಲವು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಸೂರಿನಡಿ ಇರಲಾಗದೇ ಜಗಳವಾಡಿಕೊಂಡು ದೂರಾಗಿದ್ದ ಇಬ್ಬರೂ, ಭಾರತಕ್ಕೆ ವಾಪಸ್ ಹೋಗಬೇಕಾಯ್ತು. ಕೂಸನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಬಾಬು ಈ ಕಂಪನಿಯಿಂದ ದೂರಾಗಬೇಕಾಯ್ತು ಆದರೆ ಬೇರೆ ಊರಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕಾಯ್ತು. ಇನ್ನು ಹರಿ ಇದೇ ಕಂಪನಿಯ ಬೇರೆ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್‌ಗೆ ಹೋದ.

ನಮ್ಮವರು ಕೆಲಸ ಕಳೆದುಕೊಂಡರು ಎಂದು ನಮ್ಮತ್ತ ಕ್ರೂರ ದೃಷ್ಟಿ ಬೀರಿದವರಿಗೆ ಸಮಾಧಾನವಾಗಿರಬಹುದೇನೋ ಆದರೆ ಈ ವಿಷಯ ನನಗೆ ಮುಖ್ಯವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಜನ ಕಡಿಮೆಯಾದಂತೆ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೆಚ್ಚಿತ್ತು. ಕಲಿಯುತ್ತಿರಲೇಬೇಕು ಎಂಬ ಆಶಯದೊಂದಿಗೆ ಹೊಸತನ್ನು ಕಲಿಯಲೇಬೇಕು ಎಂಬ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಯೂ ಇದೆ ಎಂಬುದೂ ಅರಿವಾಯ್ತು. ಯಾವುದೇ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಾಗಲಿ ಯಾವಾಗ ಕಲಿಕೆ ನಿಲ್ಲುತ್ತದೋ ಅಲ್ಲಿಗೆ ನಮ್ಮ ಜ್ಞಾನ ನಿಂತ ನೀರು. ದಿನನಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಏನಾದರೂ ಕಲಿಕೆ ಅಥವಾ ಓದು ಇರಬೇಕು. ಹೀಗೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿ ಏನು ಮಾಡಿದೆ ಅಂದ್ರೆ . . . ಮುಂದಿನ ವಾರ ನೋಡುವ ಅಲ್ಲವೇ?
ಲೇಖಕರ ಬಗ್ಗೆ
ಶ್ರೀನಾಥ್ ಭಲ್ಲೆ
ಅಮೆರಿಕದ ರಿಚ್ಮಂಡ್ ನಿವಾಸಿಯಾಗಿರುವ ಶ್ರೀನಾಥ್ ಭಲ್ಲೆ ಅವರು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆಯವರು. ಜೀವನದ ಅನುಭವವನ್ನು ಎರಕಹೊಯ್ದು ಹಾಸ್ಯರಸ ಹೊಮ್ಮಿಸುವ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಬರೆಯುವುದರಲ್ಲಿ ನಿಸ್ಸೀಮರಾಗಿರುವ ಶ್ರೀನಾಥ್ ಭಲ್ಲೆ ಅವರು ಯಾವುದೇ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಅಧಿಕಾರಯುತವಾಗಿ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಬರೆಯಬಲ್ಲರು.... ಇನ್ನಷ್ಟು ಓದಿ

ಮುಂದಿನ ಲೇಖನ

Vijay Karnataka News App: ನಿಮ್ಮ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲು ನಡೆಯುವ ವಿದ್ಯಮಾನಗಳನ್ನುಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಯಸುತ್ತೀರಾ? ಹಾಗಿದ್ದಲ್ಲಿ ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಆ್ಯಪ್‌ಡೌನ್‌ಲೋಡ್‌ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ ಹಾಗೂ ರಿಪೋರ್ಟ್‌ ಕಳಿಸಿ
ಲೇಟೆಸ್ಟ್‌ ನ್ಯೂಸ್‌ ಅಪ್‌ಡೇಟ್‌ಗಳನ್ನು ಪಡೆಯಿರಿ, Vijay Karnataka ಫೇಸ್‌ಬುಕ್‌ಪೇಜ್‌ ಲೈಕ್‌ ಮಾಡಿರಿ