ಆ್ಯಪ್ನಗರ

ಬದುಕು ಪುಸ್ತಕವಾಗುವ ಬಗೆ

ದೊಡ್ಡದೊಂದು ಕಾಯಿಲೆಗೆ ತುತ್ತಾಗಿ, ಅದರ ವಿರುದ್ಧ ಜಯಿಸಿ ಕೃತಿ ಬರೆದರೆ ಅವರ ಅನುಭವ ಕಥನವೇ ಇತರರಿಗೆ ಪ್ರೇರಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಬದುಕಿನ ಮಹಾ ಸಂಕಷ್ಟಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡಿದ ಕಥೆಗಳೂ ಹೀಗೆಯೇ. ಜಗತ್ತಿನೆಲ್ಲ ಬಾಷೆಗಳ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲೂ ಈಗ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬರುತ್ತಿರುವ ಇಂತಹ ಕೃತಿಗಳು ಸ್ಫೂರ್ತಿ ಕಥನಗಳೇ ಸರಿ.

Vijaya Karnataka 6 Jul 2019, 6:25 pm
ಬದುಕು ಪುಸ್ತಕವಾಗುವ ಬಗೆ
Vijaya Karnataka Web life stroies


ದೊಡ್ಡದೊಂದು ಕಾಯಿಲೆಗೆ ತುತ್ತಾಗಿ, ಅದರ ವಿರುದ್ಧ ಜಯಿಸಿ ಕೃತಿ ಬರೆದರೆ ಅವರ ಅನುಭವ ಕಥನವೇ ಇತರರಿಗೆ ಪ್ರೇರಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಬದುಕಿನ ಮಹಾ ಸಂಕಷ್ಟಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡಿದ ಕಥೆಗಳೂ ಹೀಗೆಯೇ. ಜಗತ್ತಿನೆಲ್ಲ ಬಾಷೆಗಳ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲೂ ಈಗ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬರುತ್ತಿರುವ ಇಂತಹ ಕೃತಿಗಳು ಸ್ಫೂರ್ತಿ ಕಥನಗಳೇ ಸರಿ.

ಭಾರತಿ ಬಿ.ವಿ.



ಎಂಟು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ, 2011ರಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ ಎಂದು ಗೊತ್ತಾದಾಗ ಬದುಕು ಇನ್ನೇನು ಮುಗಿಯಿತು ಎಂದು ಅಧೀರಳಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ ಎನ್ನುವ ಕಾಯಿಲೆಯ ಹೆಸರೇ ಸಾಕು ಜೀವವನ್ನು ಬೆಚ್ಚಿಬೀಳಿಸಲು. ಆರೋಗ್ಯವಂತರಾಗಿರುವಾಗ ಯಾವ ಕಾಯಿಲೆಯೂ 'ನಮಗೆ' ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಾವು ಭ್ರಮಿಸಿರುತ್ತೇವೆ. ಹಾಗಾಗಿ ನಾವು ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವ ಗೋಜಿಗೇ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ. ಯಾರು ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿದರೂ ಎಲ್ಲವೂ ತಲೆಯ ಮೇಲಿಂದ ಹಾದು ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟಿರುತ್ತವೆ. ನಮಗೆ ಅದು ಬಂದಾಗ ಮಾತ್ರ ನಾವು ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತೇವೆ ಅನ್ನುವುದು ಸಾರ್ವಕಾಲಿಕ ಸತ್ಯ. ನನ್ನ ಕತೆಯೂ ಅಷ್ಟೇ. ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ ಅನ್ನುವ ಭೂತ ಸದಾ ಹೆಗಲೇರಿ ಕುಳಿತಿರುವ ಭಯದಲ್ಲೇ ಅದೆಷ್ಟೋ ವರ್ಷ ಕಳೆದರೂ ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ನಾನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನೇ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ಮಾಡಿದ್ದರೆ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ ಬಂದವರೆಲ್ಲ ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ, ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ನಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ಸ್ಟೇಜ್‌ಗಳಿವೆ, ಮೊದಲಲ್ಲಿ ತಿಳಿದರೆ ಗುಣಪಡಿಸುವುದು ಸುಲಭ, ಹಾಗಾಗಿ ರೋಗ ಇರುವುದು ಎಷ್ಟು ಬೇಗ ಪತ್ತೆ ಹಚ್ಚಿದರೆ ಗುಣವಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಅಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ, ಕೀಮೋ ಎಂದರೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಕರೆಂಟ್‌ ಕೊಡುವ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯಲ್ಲ, ಅದು ಒಂದು ಜ್ಞಿಠ್ಟಿavಛ್ಞಿಟ್ಠs ದೇಹದೊಳ ಹೋಗುವ ದ್ರವವಷ್ಟೇ... ಇಂಥ ಸರಳ ವಿಷಯಗಳು ತಿಳಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ಹಾಗೆ ತಿಳಿಯಲು ನಾನು ಸ್ವತಃ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ ರೋಗಿಯಾಗಬೇಕಾಯಿತು.

ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ ಕಥನಗಳ ಕಥೆ

ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ ಕಾಯಿಲೆಗೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಇದೆಯಾದರೂ ಅದು ಸಾಕಷ್ಟು ಕಠಿಣವಾದ ಚಿಕಿತ್ಸೆ. ದೇಹವನ್ನೆಲ್ಲ ಮಣಿಸಿಹಾಕುವ ರಾಕ್ಷ ಸ ಶಕ್ತಿಯಿದೆ ಈ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗೆ. ಅಪಾರ ದೈಹಿಕ ನೋವಿನ, ಮಾನಸಿಕ ಹಿಂಸೆಯ ಈ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯನ್ನು ತಡೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಸ್ವಲ್ಪ ಕಷ್ಟವಾದರೂ, ಮುಗಿದ ನಂತರ ಅದು ನಮ್ಮನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಯೇಬಿಟ್ಟಿತು ಎಂದಾಗ ಕೀಮೋ ಮತ್ತು ರೇಡಿಯೇಷನ್‌ಗೆ ಕೈ ಮುಗಿಯಬೇಕು ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. 2011ರ ನವೆಂಬರ್‌ನಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ ರೋಗವಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯಿತು. ಅನಂತರ 2012ರ ಆಗಸ್ಟ್‌ 14ರವರೆಗಿನ ದಿನಗಳು ನನ್ನ ಜೀವನದ ಅತ್ಯಂತ ಕಠಿಣ ದಿನಗಳು ಎಂದೇ ಹೇಳಬೇಕು. ಅವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ದಾಟಿ ಬಂದ ನಂತರ ನನಗೆ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಒಂದು ದಿನ ಅವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಒಂದು ಕಡೆ ಬರೆದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಅನ್ನಿಸಿತು. ಹಾಗೆ ಅನ್ನಿಸಲು ಎರಡು ಕಾರಣ... ಒಂದು, ಆ ದಿನಗಳು ನೆನಪಾಗಿ ನೋಯುತ್ತಿದ್ದ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಅವನ್ನೆಲ್ಲ ಬರೆದು ಹೊರಹಾಕಿದರೆ ನೆಮ್ಮದಿ ಸಿಗಬಹುದು ಎನ್ನುವುದು ಮತ್ತು ಎರಡನೆಯದು, ಎಂದಾದರೂ ಮುಂದೆ 'ನಾನು' ಎಂಬ ಅಹಂಕಾರ ಉದಿಸಿದರೆ ನಾನೆಂಬ ನಾನು ಅದೆಷ್ಟು ಸಣ್ಣವಳು ಎಂದು ನನಗೆ ನೆನಪಿರಲಿ ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕೆ. ಹಾಗೆ ಬರೆಯಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದು ನನ್ನ 'ಸಾಸಿವೆ ತಂದವಳು' ಪುಸ್ತಕವನ್ನು. ಅದು ಪುಸ್ತಕವಾಗಿದ್ದೂ ನಂತರ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿಯೇ. ಬರೆಯುವಾಗ ಅದು ಪುಸ್ತಕವಾಗಬಹುದೆನ್ನುವ ಕಲ್ಪನೆಯೂ ನನಗಿರಲಿಲ್ಲ.

ಸುಮ್ಮನೆ ಬರೆಯುತ್ತ ಹೋದ ನಂತರ ಓದಿದ ಆಪ್ತರು ಅದನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಓದುವಂತಾಗಬೇಕು ಎಂದರು. ಹಾಗೆ ಪತ್ರಿಕೆಯೊಂದರಲ್ಲಿ 22 ವಾರಗಳ ಕಾಲ ಧಾರಾವಾಹಿಯಾಗಿ ಪ್ರಕಟವಾಯಿತು. ಓದಿದ ಅದೆಷ್ಟೋ ಮಂದಿ ನನಗೆ ಮೇಲ್‌ ಮಾಡಿದರು, ಮೆಚ್ಚಿದರು, ಅದು ಅವರಲ್ಲಿ ಬದುಕುವ ಆಸೆ ಹುಟ್ಟಿಸಿದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾ ಹೋದರು... ನಾನು ಬೆರಗುಗೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಹೋದೆ! ನನ್ನ ಸ್ವಂತ ಅನುಭವವೊಂದು ಹಾಗೆ ಜನರನ್ನು ಮುಟ್ಟಬಹುದು, ತಟ್ಟಬಹುದು ಎನ್ನುವ ಕಲ್ಪನೆಯೂ ನನಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಗೆಲುವಿನ ಕತೆಯೊಂದು ಜನರನ್ನು ಅಷ್ಟು ತೀವ್ರವಾಗಿ ಕಾಡುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದು ನನಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಆಶ್ಚರ್ಯಕರ ವಿಷಯವಾಗಿತ್ತು. ಅನಂತರ ಅದೇ ಧಾರಾವಾಹಿಯನ್ನು 'ಸಾಸಿವೆ ತಂದವಳು' ಎನ್ನುವ ಪುಸ್ತಕವಾಗಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿದ್ದು ಈಗ ಅದು ಮೂರನೆಯ ಮುದ್ರಣ ಕಂಡಿದೆ! ಅದೆಷ್ಟೋ ದೂರದೂರದ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿರುವವರು ಅದನ್ನು ಓದಿದ ನಂತರ ನನಗೆ ಮೆಸೇಜ್‌ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ, ಧೈರ್ಯ ತಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಸಾಂತ್ವನ ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ಬರಿಯ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ ರೋಗಿಗಳಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ತೀರಾ ಹತಾಶರಾದ ಜನ ಕೂಡಾ ನನ್ನೊಡನೆ ಮಾತನಾಡಿದ ನಂತರ, ನನ್ನ ಪುಸ್ತಕ ಓದಿದ ನಂತರ ಮರಳಿ ಬದುಕಿನೆಡೆಗೆ ಸಾಗಿದೆವು ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಆಗೆಲ್ಲ ನಿಜಕ್ಕೂ ಬದುಕು ಸಾರ್ಥಕ ಅನ್ನಿಸಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಡಾಕ್ಟರ್‌ಗಳು ಏನೇ ಭರವಸೆ ಇತ್ತಿರುತ್ತಾರಲ್ಲ, ನನ್ನದೊಂದು ನಗುತ್ತಿರುವ ಫೋಟೋ, ಪ್ರೀತಿ ಬೆರೆತ ಮಾತು ಅವರಿಗೆ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನದ್ದು ಅನ್ನಿಸಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಇದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಬದುಕಿನ ಬೆರಗು, ಬದುಕಿನ ಸಂಭ್ರಮ.

ಈ ಮನಃಸ್ಥಿತಿ ನನಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅರ್ಥವಾಗಿದ್ದು 'ಪರ್ವತಗಳಲ್ಲಿ ಪವಾಡ' ಎನ್ನುವ ಛಂದ ಪುಸ್ತಕದವರು ಪ್ರಕಟಿಸಿರುವ ಸಂಯುಕ್ತಾ ಪುಳಿಗಲ್‌ ಅನುವಾದಿತ ಕೃತಿ ಓದುವಾಗ. ವಿಮಾನಾಪಘಾತವಾಗಿ ಹಿಮಪರ್ವತದಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿದ ರಗ್ಬಿ ಆಟಗಾರರ ತಂಡದ ಹಲವರು ಹೋರಾಟದ ನಂತರ ಬದುಕುಳಿದ ಕತೆ ನನ್ನನ್ನು ತೀವ್ರವಾಗಿ ತಟ್ಟಿತು. ಅವರ ಒಂದೊಂದು ಬದುಕುಳಿವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನೂ ನಾನು ನನ್ನ ಕೀಮೋದೊಡನೆ ಸಮೀಕರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆ, ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ಅವರಿಗೆ ಜಯಕಾರ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದೆ, ಹುರಿದುಂಬಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ, ಕಣ್ಣೀರಾಗುತ್ತಿದ್ದೆ. ಕೊನೆಗೊಮ್ಮೆ ಅವರು ಬದುಕುಳಿದ ನಂತರ ನನ್ನ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಮುಗಿದ ದಿನದ ಹಾಗೇ ಬಿಕ್ಕಿಬಿಕ್ಕಿ ಅತ್ತಿದ್ದೆ. ಅದು ದುಃಖದ ಅಳುವಲ್ಲ, ನನಗೇ ಅರಿವಿಲ್ಲದಂತೆ ಅವರ ಜಯ ನನ್ನದೂ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಾಗಿನ ಆ ಅಪೂರ್ವ ಖುಷಿಯ ಘಳಿಗೆಯದು ನನಗೆ! ಆಗ ನನಗೆ ನನ್ನ 'ಸಾಸಿವೆ ತಂದವಳು' ಪುಸ್ತಕ ಜನರಿಗೆ ಯಾಕೆ ಹತ್ತಿರವಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದು ಅರ್ಥವಾಗಿತ್ತು...

ಬದುಕೇ ಪುಸ್ತಕವಾಯ್ತು...

ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ ಎಂದರೆ ಮುಚ್ಚಿಡುತ್ತಿದ್ದ ಆ ದಿನಗಳು ಮುಗಿದು ಈಗೀಗ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ನಿಂದ ಬದುಕುಳಿದ ಹಲವಾರು ಜನ ತಮ್ಮ ಕಾಯಿಲೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಆ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣ ವಟ್ಟಂ ಮತ್ತು ಶ್ರುತಿ ಅನ್ನುವ ಪುಟ್ಟ ಹುಡುಗಿ ಅವರ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ ದಿನಗಳನ್ನು ಕುರಿತು ಪುಸ್ತಕ ಬರೆದಿರುವುದು ನನ್ನ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬಂದಂಥವು. ಅವು ಜನರ ಮೆಚ್ಚುಗೆಗೆ ಪಾತ್ರವಾದ ಕೃತಿಗಳು. ಇನ್ನು ಸಿಲೆಬ್ರಿಟಿಗಳ ಬದುಕನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನುಷ್ಯ ಯಾವತ್ತೂ ಬೆರಗಿನಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾನೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಅವರ ಸಾಧನೆಗಳು ಜನರಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗುವಂತೆಯೇ ಅವರ ನೋವಿನ, ಗೆಲುವಿನ ಕತೆಗಳೂ ಓದುಗರಿಗೆ ತುಂಬ ಪ್ರಿಯವಾಗುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮ ಕ್ರಿಕೆಟ್‌ ಆಟಗಾರ ಯುವರಾಜ್‌ ಸಿಂಗ್‌, ನಟಿ ಮನಿಷಾ ಕೊಯಿರಾಲ ಅವರ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ ಅನುಭವದ ಆತ್ಮಕತೆಗಳು ತುಂಬ ಜನರನ್ನು ತಲುಪಿವೆ. ಇರ್ಫಾನ್‌ ಖಾನ್‌ ಮತ್ತು ಸೋನಾಲಿ ಬೇಂದ್ರೆಯವರ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ ಹೋರಾಟದ ಸುದ್ದಿ ತಿಳಿದಾಗ ಮತ್ತು ಅವರು ಗುಣವಾಗುವ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿರುವ ಸುದ್ದಿಗಳನ್ನೂ ಜನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಬರಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಖುಷಿಯಿಂದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಗೆಲುವು ಎಲ್ಲೋ ಒಂದು ಕಡೆ ನಮ್ಮ ಗೆಲುವು ಕೂಡಾ ಎನ್ನಿಸಲು ಶುರುವಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ.

ನಮ್ಮ ಬದುಕು ಮತ್ತೆ ಯಾರಿಗೋ ಬದುಕುವ ಭರವಸೆ ತಂದುಕೊಟ್ಟಿತು ಅನ್ನುವುದಕ್ಕಿಂತ ಮತ್ತೇನು ಖುಷಿ ಬೇಕು ಈ ಬದುಕಿಗೆ..!

(ಲೇಖಕರು ಕವಯಿತ್ರಿ, ಲಲಿತ ಪ್ರಬಂಧಕಾರರು)

ಮುಂದಿನ ಲೇಖನ

Vijay Karnataka News App: ನಿಮ್ಮ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲು ನಡೆಯುವ ವಿದ್ಯಮಾನಗಳನ್ನುಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಯಸುತ್ತೀರಾ? ಹಾಗಿದ್ದಲ್ಲಿ ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಆ್ಯಪ್‌ಡೌನ್‌ಲೋಡ್‌ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ ಹಾಗೂ ರಿಪೋರ್ಟ್‌ ಕಳಿಸಿ
ಲೇಟೆಸ್ಟ್‌ ನ್ಯೂಸ್‌ ಅಪ್‌ಡೇಟ್‌ಗಳನ್ನು ಪಡೆಯಿರಿ, Vijay Karnataka ಫೇಸ್‌ಬುಕ್‌ಪೇಜ್‌ ಲೈಕ್‌ ಮಾಡಿರಿ