ಆ್ಯಪ್ನಗರ

ಕನಸಿನಲ್ಲೂ ಕಾಡುತ್ತಿದೆ ತುತ್ತು ಕೊಟ್ಟ ಕೈ

ಆ ಕೈ ನನಗೆ ತುತ್ತು ನೀಡಿತ್ತು, ಜೀವಕ್ಕೆ ಆಸರೆಯಾಗಿತ್ತು. ಆ ಕೈ ಕಾಪಾಡು... ಕಾಪಾಡು ಎಂಬುದಾಗಿ ಆರ್ತ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ ಮೊರೆ ಇಟ್ಟರೂ ನನಗೆ ಕಾಪಾಡಲಾಗಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಕಣ್ಣೀರಾದರು ದೇವಸ್ತೂರಿನ ಮಿನ್ನಂಡ ಗಣಪತಿ ಬಿದ್ದಪ್ಪ.

Vijaya Karnataka 12 Sep 2018, 5:00 am
ಐತಿಚಂಡ ರಮೇಶ್‌ ಉತ್ತಪ್ಪ ಮಡಿಕೇರಿ
Vijaya Karnataka Web in dream also seeing mothers hand
ಕನಸಿನಲ್ಲೂ ಕಾಡುತ್ತಿದೆ ತುತ್ತು ಕೊಟ್ಟ ಕೈ


ಆ ಕೈ ನನಗೆ ತುತ್ತು ನೀಡಿತ್ತು, ಜೀವಕ್ಕೆ ಆಸರೆಯಾಗಿತ್ತು. ಆ ಕೈ ಕಾಪಾಡು... ಕಾಪಾಡು ಎಂಬುದಾಗಿ ಆರ್ತ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ ಮೊರೆ ಇಟ್ಟರೂ ನನಗೆ ಕಾಪಾಡಲಾಗಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಕಣ್ಣೀರಾದರು ದೇವಸ್ತೂರಿನ ಮಿನ್ನಂಡ ಗಣಪತಿ ಬಿದ್ದಪ್ಪ.

ದುರಂತ ನಡೆದ ಸ್ಥಳಗಳಿಗೆ ತೆರಳಿದಾಗ ಅಲ್ಲಿನ ಒಂದೊಂದು ಕಥೆಯೂ ಕರುಳನ್ನು ಹಿಂಡುತ್ತದೆ. ಮಹಾಮಳೆ, ಭೂಕುಸಿತದ ಬಳಿಕ ಜನರು ಅಂದಿನ ನೆನಪನ್ನು ಮರೆಯಬಹುದು. ಆದರೆ, ದುರಂತ ಸ್ಥಳಗಳಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದ ಸಂತ್ರಸ್ತರಿಗೆ ಅಂದಿನ ದೃಶ್ಯಗಳು ಕಣ್ಣಮುಂದೆ ಬರುತ್ತಿವೆ. ಅದನ್ನು ನೆನೆದು ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಅಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಕಣ್ಮರೆಯಾದ ಮನೆ, ತೋಟ, ಗದ್ದೆಯ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕುವ ದೃಶ್ಯ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ. 'ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ' ಪ್ರತಿನಿಧಿ ದೇವಸ್ತೂರು ಗ್ರಾಮಕ್ಕೆ ತೆರಳಿದಾಗ ಅಲ್ಲಿನ ದೃಶ್ಯವೊಂದು ಮನ ಕಲಕಿತು.

ಬೆಟ್ಟ ಕುಸಿದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಅನಾಹುತವಾಗಿರುವ ಗ್ರಾಮಗಳಲ್ಲಿ ದೇವಸ್ತೂರು ಒಂದು. ಇನ್ನೂ ಇಲ್ಲಿ ರಸ್ತೆ ಸಂಪರ್ಕ ಸರಿಯಾಗಿಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ ಸಂದರ್ಭ ಅಡಿಗಡಿಗೂ ಕುಸಿದ ಮಣ್ಣಿನ ರಾಶಿ, ಅವುಗಳ ನಡುವೆ ಮನೆಗಳ ಅವಶೇಷಗಳು, ಕೊಚ್ಚಿ ಹೋಗಿರುವ ಕಾಫಿ ತೋಟಗಳು ದುರಂತಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದ್ದವು. ರಸ್ತೆ ಇಲ್ಲದ ಕಾರಣ ಬೆಟ್ಟ ಏರುತ್ತ, ಇಳಿಯುತ್ತಾ ಸಾಗಬೇಕು. ಇದು ನಮ್ಮ ಕೊಡಗೇ ಎಂದು ಅಚ್ಚರಿಯಾಗುವಷ್ಟು ಬದಲಾಗಿದೆ ದೇವಸ್ತೂರು.

ಇಲ್ಲಿನ ನಿವಾಸಿ ಮಿನ್ನಂಡ ಗಣಪತಿ. ತಂದೆಯ ಹಳೆಯ ಮನೆ ಹಾಗೂ ಇವರು ಕಟ್ಟಿಸಿದ ಹೊಸ ಮನೆ ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದಲ್ಲಿತ್ತು. ತಂದೆ ಕಟ್ಟಿದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ತಾಯಿ ಉಮ್ಮವ್ವ ವಾಸವಿದ್ದರು. ಅಂದು ತೀವ್ರ ಕಷ್ಟದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ತಾಯಿ ಉಮ್ಮವ್ವ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಿ ಅವರನ್ನು ಇಂದು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಗೌರವಯುತ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ತಲುಪಿಸಿದರು. ದುಡಿದು ಮಾಡಿದ ತೋಟ, ಮನೆ, ವಾಹನ ಎಲ್ಲವೂ ಇತ್ತು. ಕೈ ತುತ್ತು ನೀಡಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಿದ್ದರು. ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ ಬಾಳಬೇಕಾದ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಭೂಕುಸಿತ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಆಪೋಶನ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದೆ.

ಅಂದು ಬೆಟ್ಟ ಭಾರಿ ಸದ್ದಿನೊಂದಿಗೆ ಕುಸಿಯತೊಡಗಿತು. ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಇವರ ಮನೆಯತ್ತ ಮಣ್ಣು ಹರಿದು ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಎಲ್ಲರೂ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಗೋಡಿದರು. ಮನೆಯಿಂದ ಅನತಿ ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದ ಗಣಪತಿ ಆಘಾತಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದರು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮೇಲಿದ್ದ ಮನೆ ಸಮಾಧಿಯಾಗಿ ಹೋಯಿತು. ಆ ಮನೆಯ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ತಾಯಿ ಉಮ್ಮವ್ವ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಂಡರು. ಗಣಪತಿ ಅತ್ತ ಧಾವಿಸಿದರೂ ಅಲ್ಲಿದ್ದವರು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡರು. ಉಮ್ಮವ್ವ ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಕೂಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಕೆಸರು ಮಣ್ಣಿನಿಂದಾಗಿ ರಕ್ಷಿಸಲಾಗದೆ ಉಮ್ಮವ್ವರ ದೇಹ ಪೂರ್ತಿ ಮುಳುಗಿ ಕೈ ಮಾತ್ರ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು. ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು.

''ಹೌದು.. ಅದು ನನಗೆ ತುತ್ತು ನೀಡಿದ ಕೈ.. ನನ್ನನ್ನು ಬೆಳೆಸಿದ ಕೈ, ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡಿದ ಕೈ.. ನನ್ನ ತಾಯಿಯನ್ನು ನನಗೆ ರಕ್ಷಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ತಾಯಿ ಕಣ್ಣಾರೆ ಮುಳುಗಿಹೋದರು,'' ಎಂದು ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಅಳುತ್ತಾರೆ.

ದುರಂತ ನಡೆದ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿಯೇ ಅವರು ತಿರುಗಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅಂದಿನ ಘಟನೆಯನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೆನಪು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಕೆಲ ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ ಜನರು ಕಣ್ಣು ತಗಲುವಂತಿದ್ದ ಸಂಸಾರ ಇಂದು ಬೀದಿಗೆ ಬಿದ್ದಿದೆ. ಎರಡು ಮನೆಗಳು ಅಲ್ಲಿದ್ದವು ಎಂದರೆ ಯಾರೂ ನಂಬುವುದಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿ ಫಸಲು ತುಂಬಿ ನಳನಳಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಫಿ ತೋಟಗಳಿತ್ತು ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ಕುರುಹು ಇಲ್ಲ. ಮೇಲಿನಿಂದ ಹರಿದು ಬರುತ್ತಿರುವ ಕೊಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಬಾಯಿಬಿಟ್ಟ ಭೂಮಿ, ಉರುಳಿ ಬಂದ ಕಲ್ಲು ಮರಗಳು ಹಾಗೂ ಅದರೊಂದಿಗೆ ಅಂದಿನ ನೆನಪು ಮಾತ್ರ ಇದೆ.

ಬದುಕಿದರೆ ನಾಳೆ ಕಾಣುವ..!

ಇದು ಈಗ ಕಾಲೂರು ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕೇಳಿಬರುತ್ತಿರುವ ಮಾತು. ದುರಂತ ನಡೆದ ಗ್ರಾಮಗಳ ಮಂದಿ ದಿಕ್ಕಾಪಾಲಾಗಿದ್ದರು. ಕೆಲವರು ಅಂದು ಕಾಡುಮೇಡು ಅಲೆದು ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡರೆ, ಇನ್ನು ಕೆಲವರನ್ನು ಯೋಧರು ರಕ್ಷಿಸಿದರು. ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಪುನರ್‌ವಸತಿ ಕೇಂದ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಬಂಧುಗಳ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಆಶ್ರಯಪಡೆದಿದ್ದರು. ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಯಾರು ಎಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನುವುದೇ ತಿಳಿಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಇದೀಗ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರೇ ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಏನೇನು ದುರಂತ ಆಗಿದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ವೀಕ್ಷಿಸಿ ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಗ್ರಾಮಸ್ಥರು ಒಂದೆಡೆ ಸೇರಿ ಸಂತೈಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ, ಅಲ್ಲಿನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಗಮನಿಸುವಾಗ ಮತ್ತೆ ಯಾವಾಗ ಬಿರುಕು ಬಿಟ್ಟಿರುವ ಗುಡ್ಡ ಬೀಳುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಹೇಳಲಾಗದು. ನಾವು ಬದುಕಿರುತ್ತೇವೆಯೋ ಇಲ್ಲವೋ ಎನ್ನುವ ಸಂಶಯದಿಂದ ಪರಸ್ಪರ ಬೀಳ್ಕೊಡುವಾಗ ಅವರು ಹೇಳುವ ಮಾತು ''ಬದುಕಿದರೆ ನಾಳೆ ಕಾಣುವ..!''

(*ಫೋಟೋ ಇದೆ)

ಎಂಡಿಕೆ11ಆರ್‌ಯು01: ಮಕ್ಕಳ ಮುಂದೆಯೇ ಭೂ ಸಮಾಧಿಯಾದ ಹಾಗೂ ಎರಡು ಮನೆಗಳು ಕಣ್ಣಿನಡಿ ಸೇರಿಹೋಗಿರುವ ದೇವಸ್ತೂರಿನ ಜಾಗ.

ಎಂಡಿಕೆ11ಆರ್‌ಯು02,03: ತಾಯಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ದುಃಖಿಸುತ್ತಿರುವ ಪುತ್ರ ಮಿನ್ನಂಡ ಗಣಪತಿ.

ಮುಂದಿನ ಲೇಖನ

Vijay Karnataka News App: ನಿಮ್ಮ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲು ನಡೆಯುವ ವಿದ್ಯಮಾನಗಳನ್ನುಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಯಸುತ್ತೀರಾ? ಹಾಗಿದ್ದಲ್ಲಿ ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಆ್ಯಪ್‌ಡೌನ್‌ಲೋಡ್‌ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ ಹಾಗೂ ರಿಪೋರ್ಟ್‌ ಕಳಿಸಿ
ಲೇಟೆಸ್ಟ್‌ ನ್ಯೂಸ್‌ ಅಪ್‌ಡೇಟ್‌ಗಳನ್ನು ಪಡೆಯಿರಿ, Vijay Karnataka ಫೇಸ್‌ಬುಕ್‌ಪೇಜ್‌ ಲೈಕ್‌ ಮಾಡಿರಿ